امانوئلا پیه‌مونتی نوازنده ایتالیایی حاضر در فستیوال موسیقی معاصر تهران در گفتگو با خبرنگار فارس گفت: یکی از ویژگی‌های مهم فستیوال موسیقی معاصر تهران این است که فرهنگ‌های مختلف می‌توانند به همدیگر کمک و یکدیگر را تقویت کنند.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، امانوئلا پیه‌مونتی که با یک رسیتال پیانو و اجرای قطعه‌هایی از الساندرو سولبیاتی همسرش در سومین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران حضور داشت، در باره این رویداد به فارس گفت: در این اجرا قطعاتی را نواختم که ارزش‌های موسیقی در سدۀ پس از ۱۹۰۰ میلادی در ایتالیا را نشان می‌داد. مجموعه‌ای شامل اثری که آهنگساز ایتالیایی لوئیجی دالا پیکولا که در سال ۱۹۵۲ ساخته و به دنبال آن آثاری از موسیقی امروز ایتالیا یعنی چند قطعه از آلساندرو سولبیاتی اجرا شد.
وی افزود: در ادامه به طرف موسیقی آهنگسازان امروز ایرانی مثل مهدی خیامی، مارتینا کوسسکا و آیدا شیرازی حرکت کردیم. خیلی خوشحالم از اینکه توانستم زبان مشترکی را بین این آثار پیدا کنم که جدیت بسیار در همه آن‌ها علیرغم تفاوت‌هایشان با یکدیگر بود.
این نوازندۀ در خصوص ارزیابی‌اش از فضای این فستیوال نیز اظهار کرد: در این فستیوال هیجان و کنجکاوی بسیار زیادی را می‌بینم و خیلی از حضور در این فضا لذت می‌برم.
الساندرو سولبیاتی نوازنده و آهنگساز ایتالیایی نیز که چند اثر از او توسط همسرش مانوئلا پیه مونتی در این برنامه اجرا شد درباره این قطعه‌ها گفت: بخش اول قطعاتی که اجرا شد «اینترلودی ها» بودند و یک قطعۀ طولانی‌تر به نام «سونات دوم». اینترلودی ها در مجموع ۱۶ قطعۀ کوچک هستند که در این برنامه ۵ قطعه از این‌ها به پیشنهاد من اجرا شد تا بتوانم دو شیوۀ مختلف از آهنگسازی را به نمایش بگذارم. این قطعات به شکل فوق ابعادی توسط مانوئلا اجرا شدند.
این موسیقی‌دان همچنین درباره تجربه حضورش در سومین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران گفت: دو ویژگی برجسته در این رویداد می‌بینم؛ یکی جوان بودن این فستیوال است و ویژگی دیگر اینکه همزمان می‌شود موسیقی ایرانی و غربی را در این فستیوال در کنار هم دید. یکی از مسائل بسیار مهم در موسیقی معاصر تهران این است که فرهنگ‌های مختلف می‌توانند به همدیگر کمک و یکدیگر را تقویت کنند. من فکر می‌کنم فستیوال موسیقی معاصر تهران از این جهت یک مثال عالی است.